یک چالش ذهنی همیشگی ایرانی ها این بوده که فلان دستگاه ال جی ، سونی یا پاناسونیک حدود 20 سال برای ما کارکرده و هیچ وقت خراب نشد ، یا اینکه قدیما تلویزیون ها خراب نمی شدند و جنس های بهتری استفاده می کردند.
آیا این تصور از یک دستگاه الکترونیکی درست است ؟
طراحان و سازندگان تلویزیون های قدیمی تر از باب ابداع تکنولوژی و تلاش در به تصویر کشیدن و نمایش یک فیلم در جعبه جادویی قابل ستایش هستند . در زمانی که با کمترین آی سی و بیشترین قطعات دیپ مجبور به طراحی یک شهر عظیم برای خروجی یک تصویر با کیفیت پایین بودند و هدف فقط نمایش تصویر بود.
اما بعد از مدتی نمایش یک تصویر با کیفیت پایین برای مخاطب کافی نبود و او نیاز به امکانات بیشتری از قبیل کنترل از فاصله چند متری ، دریافت کانال های بیشتر ، ابعاد و طراحی ظاهری بهتر و ..... داشت .
نیازهای جدید همراه با طراحی و تکنولوژی جدیدتر بود و اصطلاحا یک جعبه جادویی خنگ به تلویزیون هوشمند تبدیل شد.
دستگاه های امروزی با تعداد بالای درگاه ورودی مانند HDMI ، satellite، usb ، HARD و اینترنت .... و نوع طراحی ظاهری که بسیار باریک تر هستند ، طبیعتا در معرض خرابی بیشتری هم هستند و این قیاس اصلا متر و معیار مناسبی نیست که یک تلویزیون بروز با امکانات بسیار بالا را با یک جعبه صرفا نمایش دهنده قدیمی مقایسه کنیم.
تکنولوژی و جدید بودن و هزینه بالا جهت خرید تلویزیون ، دلیل بر این نیست که هیچ وقت خراب نمی شود.
0 دیدگاه:
ارسال دیدگاه